کمدی واقعا برای بدن مفید است دکتر اسکات ویمز (متخصص علوم اعصاب‌شناختی)، تجربه احساسی برآمده از کمدی را به‌عنوان قطب مخالف اضطراب و آشفتگی توصیف می‌کند. دلیلش این است که خندیدن، ترشح بتا-اندورفین (نوعی از مواد شیمیایی تسکین‌دهنده افسردگی) و هورمون رشد انسانی (یا همان HGH) را بیشتر می‌کند. او اضافه می‌کند که دانشمندان در سال‌های اخیر متوجه شده‌اند که خندیدن، انعطاف‌پذیری رگ‌های خونی را هم افزایش می‌دهد و جریان خون را به وضعیت مطلوب و کارآمد می‌رساند. حتی تحمل‌پذیری نسبت به درد نیز با خندیدن بیشتر می‌شود و این کنش ظاهرا ساده می‌تواند دوره بهبودی پس از جراحی را هم کوتاه‌تر کند.
۲. کمدی برای سلامت روان هم مفید است کمدی علاوه بر اثر استرس‌زدایی که دارد، می‌تواند به ما آرامش بدهد و دیدگاه ما را نسبت به مسائل و مشکلات بازتر کند. به‌گفته دکتر ویمز، «خواندن یا تماشای طنز قبل از مواجهه با اتفاقات ناخوشایند، به ما کمک می‌کند تا شیوه‌های بهتر و سالم‌تری را برای مقابله با آن‌ها انتخاب کنیم. البته یک نکته مهم را نباید فراموش کرد: خواندن یا تماشای طنزهای استانداردی که از نظر اجتماعی تسهیل‌گر (social facilitation)هستند، بسیار بهتر از پرداختن به طنزهای سیاه یا خودتقبیح‌گر (self-deprecation) است. این طنزها واقعا برای روان مناسب نیستند، چون می‌توانند شکل‌گیری احساسات منفی نسبت به خود را تقویت کنند.
۳. ممکن است که افراد شوخ‌طبع، افسرده به نظر برسند یا واقعا افسرده باشند بعضی از دانشمندان متوجه شده‌اند که ارتباطی بین الگوهای فکری کمدین‌ها (طنزپردازان) و افراد مبتلا به مشکلات روان‌شناختی وجود دارد. برای مثال، یکی از مطالعات دانشگاه آکسفورد نشان می‌دهد که بعضی از ویژگی‌های شخصیتی مورد نیاز برای تولید طنز، با ویژگی‌های شخصیتی در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی قابل مقایسه است.
۴. ما زمانی مسائل را خنده‌دار فرض می‌کنیم که هم به نظرمان درست باشند و هم نادرست وقتی که بینندگان با طنز مواجه می‌شوند، معمولا احساسات مثبت (سرگرم‌کننده و لذت‌بخش) را در کنار احساسات منفی (انزجار) تجربه می‌کنند. دکتر پیتر مک‌گراو، این وضعیت را با «نظریه تعدی بی‌خطر» (Benign Violation Theory) توضیح می‌دهد. او می‌گوید: «طنز زمانی به‌وجود می‌آید که چیزی اشتباه، نگران‌کننده یا خطرناک به نظر برسد، اما به‌طور همزمان قابل قبول و بی‌خطر باشد».
۵. مغز ما، کمدی را مانند تضادها و کشمکش‌ها پردازش می‌کند طنز، بخشی از مغز را فعال می‌کند که مسئولیت ترشح دوپامین را بر عهده دارد و افزایش دوپامین در مغز هم احساس خوب و لذت‌بخشی در ما به‌وجود می‌آورد. البته بخش‌های خاصی از مغز به‌واسطه انواع طنز تحریک می‌شوند: قشر کمربندی قدامی یا همان بخش حل تعارضات در مغز. وقتی که ما سیگنال‌های متضادی را برای تفسیر مسائل دریافت می‌کنیم، همین بخش از مغز است که به حل مشکل کمک می‌کند. به همین دلیل هم هست که بیشتر طنزها، با یک لحظه سردرگمی شروع می‌شوند و بعد به وضوح می‌رسند.